f Aramacılık Aşamasında Rezerv Tahminine Bir Yaklaşım: Monte-Carlo Benzetimi

Monte-Carlo benzetimi yöntemi hidrokarbon aramacılığında beklenir rezervlerin belirlenmesinde olasılık-değer ilişkilerini veren istatistiki bir çözümleme aracıdır. Rezervuarın içerdiği hidrokarbon miktarı P90, P50 ve P10 şeklinde ifade edilebildiği gibi minimum, beklenir ve maksimum değerler olarak da verilebilir. Bu işlemin gerçekleştirilebilmesi aşamasında üç olgu söz konusudur. (1) Input : A (alan, km2), h (netpay, m), Φ (porozite, %), Sw (su saturasyonu, %), R (kurtarım faktörü, %), S (şekil faktörü), Bo or Bg (formasyon hacim katsayısı). Bu bağımsız değişkenler Üçgen Dağılım Fonksiyonu (TDF) (minimum, olası ve maksimum değerler) olarak programa tanıtılır. Program Üçgen Dağılım Fonksiyonunu Kümülatif Dağılım Fonksiyonuna (CDF) dönüştürür. (2) Model : rezerv = A*h*Φ*(1-Sw)*R*S/Bo (hacim denklemi). (3) Output (değişkenlerin modelde yerine konmasıyla elde edilen hacim).